Też tak czasami macie, że jak coś zobaczycie to musicie mieć zaraz, natychmiast, już teraz? U mnie tak było, jak zobaczyłam wzór na pewien sweter. Jestem wielką fanką wzorów Anke. Uwielbiam ich prostotę i to coś co mają w sobie. Gdzieś tam chomikuję jej wzoru z zamiarem wydziergania ich kiedyś…
Najprzyjemniej robi się te projekty, które podobają się nie tylko temu dla kogo są, ale również i temu, kto je robi. Wtedy praca sama idzie do przodu 😉
Co prawda za oknem Złota Polska Jesień, a nie jesienna plucha i szaruga, ale myślę, że jest ona bardziej odpowiednia, niż 30-to stopniowe lato, na pokazanie w końcu pewnego swetra.
Czy jest tu ktoś, kto nie zna kucyków Ponny? Moja młodsza siostrzenica jest ich wielką fanką. Nie znam ich wszystkich, ona tak, ale przeglądając komodę wpadła mi w ręce włóczka, która od razu przywiodła konkretne skojarzenie… Pinkie Pie… Chyba jedyny kucyk, którego kojarzę, a nie, jeszcze jest Rainbow Dash 😀
Nie sztuką jest kupić komuś prezent. Sztuką jest go zrobić i sprawić nim radość większą niż tym kupionym. Za każdym razem, gdy mam możliwość obdarowania kogoś czymś co sama zrobiłam i widzę, że to coś się podoba, to jest to dla mnie największym podziękowaniem za włożoną pracę.
Myślałam, a raczej miałam nadzieję, że ten projekt pokażę Wam dopiero w okolicach września/października. Nie dlatego, że tak długo się robi, tylko dlatego, że dziwnie pokazywać w pełni lata sweter, który będę nosić dopiero jesienią… Jednak pogoda, która obecnie króluje za oknem okazała się idealna do jego prezentacji 😉
Sweterek, który chciałabym Wam dzisiaj pokazać powstał w lutym w tempie ekspresowym, bo zajął mi całe dwa dni 😉 W sumie to nawet nie sweterek, a kamizelka, która miała być sweterkiem, ale wyszło inaczej 😉