Komin – otulacz2 min czytania

Wszystko co do tej pory pokazałam w nowym roku powstało jeszcze 2016. Dziś chciałabym Wam pokazać tak naprawdę pierwszą ukończoną rzecz w 2017 roku.

Dlaczego ukończoną? A dlatego, że rozpoczęłam ją w przerwie między Świętami a Nowym Rokiem, w drodze do Torunia, a ukończyłam już w styczniu. Zdążyłam przed pierwszą i chyba jedyną tej zimy falą mrozów (nadal mrozik jeszcze trzyma, ale już na koniec miesiąca wiosnę zapowiadają ;-))

A co powstało? Zrobiłam sobie komin. Taki częściowo recyclingowy. Moja przygoda z drutami rozpoczęła się do zachorowania na taki komin widziany w jednej z robótkowych gazetek. Zakupiłam interesujące mnie kolory, koleżanka nauczyła oczek prawych i… na tym się skończyło… Komin powstał, ale noszony nie był, bo mi nie w nim ogólnie coś nie pasowało… Tak naprawdę, to nawet nie umiem powiedzieć co mi nie pasowało.

Trochę to trwało, ale decyzja została podjęta i komin poszedł do sprucia… Nawet byłam zaskoczona jak łatwo się pruło, chociaż to włóczka z włoskiem była. Morski kolor powędrował do szuflady, a kremowy postanowiłam połączyć z soczystą zielenią wełny estońskiej od Aade Long zakupionej w grudniu w sklep-iku. Moja to Łąka.

Widocznie góra czuwała, bo wraz z natchnieniem na sprucie i nowe połączenie kolorystyczne w jednym z wpisów Intensywnie Kreatywnej pojawił się krótki przepis na splatanie, z którego postanowiłam skorzystać. Wzór jest na dwa kolory zamieniane co dwa rzędy, dzięki czemu uzyskujemy efekt, który mi przypasował.

A tak prezentuje się gotowy komin.

Małe zbliżenie na wzór.

Estonka delikatnie podgryza, ale w połączeniu z tą kremową chmurką całość jest puchata, milutka i cieplutka 🙂

Włóczka:

Filitaly-Lab Piura – 65% Baby Alpaca, 10% Wełna Merino, 25% Poliamid – kolor kremowy

Estońska Wełna Artystyczna 8/1 – Łąka

Druty: 7 mm, akrylowe KP

Opis, wg którego robiłam znajdziecie TUTAJ.